جهت ارایه برای درس گونه شناسی برنامه های تلویزیونی
استاد اوحدی
تاریخچه ی مستند در تلویزیون
از اواخر دهه ی 1940 فیلم مستند همگام با توسعه ی تلوی یون پیشرفت داشته و هیچگاه این همگامی بیشتر از اواخر دهه ی 1980 نبوده است. ثانیا جالبترین پیشرفت های مستند همراه با تولید نسل ثابتی از انواع جدید برنامه های تلویزیونی بوده که طی جست وجویی بی وقفه برای دفاع و یا افزایش سهم مخاطب به وجود آمده است. نشانه ی آشکار این امر تمایل مشخص به شکل های دو رگه است که در آن ها به خاطر خلق یک شکل جذاب و جدید مرزبندی های ژانری محو شده است.
در دوران پیش از تلویزیون ، مستند ها به عنوان بخشی از یک برنامه ی سرگرمی شبانه اساسا بر پرده ی سینما ظاهر می شدند. چنین برنامه هایی به طور نمونه عبارت بود از یک فیلم خبری یا مستند...
انیمیشن یعنی چه نوع فیلمی؟ بر چه اساسی یک فیلم نامه به صورت انیمیشن ساخته می شود؟ انیمیشن چه تفاوتی با فیلم زنده دارد؟
اینها تعداد ی از سوالاتی است که به هنگام مواجه شدن با یک اثر انیمیشن به ذهن خطور می کند.معمولا فیلم انیمیشن دارای خصوصیات خاص و ویژه است و برای ارایه ی ایده ای جدید ساخته می شود، خلق فضاهایی که امکان ایجاد آنها در فیلم زنده امکان پذیر نیست و... ساخته می شود. به عقیده ی نگارنده فیلم خواجه نصیرالدین طوسی دارای هیچیک از این خصوصیات نیست. در واقع فیلم نامه ای که این گونه متکی بر دیالوگ است وهیچ گونه وجه تصویری ندارد مناسب برای انیمیشن نیست. این یعنی تناسب نداشتن ظرف و مظروف، هر چند فیلم نامه ی این اثر مشکلات بنیادی تری هم دارد. اولین مساله قصه است. آیا این فیلم قصه دارد یا نه؟ یا اگر دارد دارای چه مضمونی است؟ و می خواهد چه پیامی را منتقل کند؟ فیلمی که قرار است برای پخش از تلویزیون آن هم برای مخاطبانی با این رده ی سنی که از حساس ترین رده های سنی هستند ساخته شود باید دارای قصه ای جذاب باشد تا بتواند مخاطب خود را پای تلویزیون بنشاند(نه تنها بنشاند بلکه او را درگیر کند). در فیلم نامه ی این اثر ایجاد گره، کشمکش،نقطه ی اوج، تعلیق و شخصیت پردازی که از عناصر اصلی در فیلم نامه هستند چیزی دیده نمی شود. به عنوان مثال شخصیت خواجه نصرالدین که قرار است به عنوان مردی دانشمند، مردم دوست و صلح جو (قهرمان) معرفی شود با نوع عملش در فیلم به عنوان فردی بزدل و ترسو معرفی می شود. یا سربازان ایرانی که به هنگام دیدین مغول ها از ترس عرق می ریزند و پشت خواجه پنهان می شوند و این باعث لطمه زدن به شخصیت کلی اثر یعنی شخصیت ایرانی می شود. در نتیجه پیام به صورت عکس منتقل می شود. ایرانی ها برای ترس از جنگ و کشته شدن خانه و کاشانه ی خود را دو دستی تقدیم دشمن می کنند (توهین به خود). هر چند در واقع حرف فیلم ساز این نیست.
اصطلاحات
گرفته شده است.[Censer]اصطلاح سانسور را از کلمه
در روم سانسورچی دو وظیفه اصلی داشت داشت:
1: شمارش شهروندان
2:نظارت بر اخلاق شهروندان
اولین بار اصطلاح white wash به معنای شستشوی فکری در مقاله ای که در سال 1762 و با نام Evening Post در بوستون منتشر شد به کار رفت. در سال 1800 این کلمه در متون سیاسی رواج یافت و این درست در زمانی بود که یک سر مقاله با نام Aurora در فیلادلفیا اذعان داشت که اگر جان آدامز را به سرعت شستشوی مغزی ندهید ، وی سرتاسر حزب دمکرات جمهوری خواه ایالات متحده آمریکا همانند زبانه های آتش در بر می گیرد و شما را همچون دیواری کثیف به سیاهی شیطان جلوه می دهد .
اصطلاح پنهان کاری واژه ای است که در فضای سیاسی- تبلیغاتی به معنای ایجاد تغییر در اطلاعاتی است که ممکن است برداشت جامعه از آنها نامناسب ،جنجالی و متناقض باشد.
سانسور در مقایسه با پنهان کاری معمولا به مجموعه ای از استاندارد های مخفی و محرمانه.
ادامه مطلب ...ریچارد شخنر کارگردان، مولف، نظریه‌پرداز و بنیان گذار گروه پرفورمنس(TPG) است. شخنر در سال 1968 با اجرای نمایشی برگرفته از آئینی کهن درباره زایش، با نام”دیونیزوس در )69(19 امکان برخورد و بهره‌گیری از عناصر آئین‌های باستانی را در شکل اجرایی مدرن به نمایش گذاشت. ایده‌های شخنر معطوف به کشف و پردازش”ارتباطات بی کلام” (nonverbal) در اجراست.در نمایشی دیگر به نام”کمون” (1971) او با انتخاب اتفاقی پانزده نفر از تماشاگران جهت بازی در نقش روستائیان، به بازنمایی قتل عام روستای”مای لای” در ویتنام پرداخت. این اجرا تاکیدی بود بر تمایلات شخنر درباره آفرینش بی واسطه و اشتراک با مخاطب.در اجرایی به نام”بالکن”(1979) اوج ایده‌های شخنر درباره نظریه تئاتر محیطی پدیدار گشت. شخنر دارای کرسی هنرهای نمایشی در دانشگاه نیویورک و همچنین مدرس آکادمی هنرهای نمایشی Tish است. متون انتقادی او در جهت دریافت آراء منحصر به فردش در کارگردانی اهمیت بسیاری دارد.
ادامه مطلب ...پیشنهاد دوستی من را ترغیب به دیدن فیلم 3-IRON کرد. مدتها در پی این فیلم بودم تا سرانجام به دستم رسید. خیلی مشتاق دیدن فیلم بودم. همان روز فرصت مناسبی دست داد تا پای دیدن فیلم بشینم. با شروع فیلم سر جایم میخکوب شدم. مدت کوتاهی گذشت محو تماشای فیلم شدم. تمام هوش و حواسم را جلب خود کرده بود. همانطور که فیلم به اوج می رسید به منم احساس سبکی دست می داد تا جایی که به پرواز در آمدم.در فضای فیلم غوطه ور شده بودم. احساس خوبی داشتم. فضای فیلم من را که در آن غوطه ور شده بودم به هر سویی که می خواست می کشاند. گاهی ضرباتی به وجودم وارد می کرد و گاهی حس عشق را در وجودم شعله ور می کرد. بدون اینکه خودم بخواهم لبخندی شیرین بر لبانم نشسته بود. فیلم سرشار از احساسات بود و این احساسات را به خوبی به من منتقل می کرد و من که در آغوش فیلم رها شده بودم را حسابی تحت تاثیر قرار داده بود.
فیلم به آرامی در مسیر فرود قرار گرفت و من هم کم کم با روند فیلم از اوج به سمت پایین حرکت کردم. ضربان قلبم که شدید شده بود به تدریج از سرعتش کاست. حس عجیبی در من بوجود آمده بود گویی دوست نداشتم هیچ وقت فیلم تمام تمام شود. ولی فیلم به انتها رسیده بود و دوباره ضربه ای دیگر که همه ی حس های قبلی ام را تکمیل کرد و لذتم را به اوج خود رساند. پایانی که همیشه در خاطرم باقی خواهد ماند.
با وجود دیدن فیلم های زیاد از آخرین باری که دیدن فیلمی این چنین من را درگیر خود کند و لذت واقعی فیلم دیدن را به من بدهد زمان زیادی می گذرد ولی تری آیرون این کار را کرد.